8 Şubat 2010 Pazartesi

Neyimiz Normal ki?


Gerilim filmlerini severim. Diğer tüm film türleri içinde korku ile birlikte ayrı özen gösterilerek izlenmesi şart bir türdür. Atmosfer önemlidir. Esaretin Bedeli'ni aydınlıkta izleyebilirsiniz, ama bir gerilim filmi karanlığa aittir. Sessizlik önemlidir. Yanınızda sürekli konuşan bir adamla izlenmez.

Korktuğunu belli etmemek için espriler yapan uyuzlarla da izlenmez. Oturup paşa paşa filmin içine gireceksin. Ondan sonra film eğer kaliteliyse zaten sizi rahat bırakmaz.
Paranormal Activity'de bu özeni sonuna kadar hakediyor. Uzun bekleyişler, sessizliği bozan gümbürtüler, çarpan kapılar, psikopata bağlatan sahneler benimle ilgilen diye yalvarıyor. Pek çok sahnede pıstım kaldım koltuğumda. Emeği geçenleri tebrik etmek lazım.

Film ne olursa olsun karanlıkta uyumaya and içmiş bu iki şapşalın etrafında dönüyor.

Peki dört dörtlük bir film mi? Kesinlikle değil. Özellikle Micah seni kınıyorum ve sana laflar hazırladım. Ne mal bir adamsın sen? Otur işte efendi gibi ne diye herşeyi kurcalıyorsun!

Paranormal Activity amacını izleyiciye çok net yansıtabilmesi sebebiyle benden yüksek not aldı. Peki anafikir ne mi? Yalnız yaşayan insanları korkudan altına sıçtırtmak! :)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder